در كلمات كوتاه امام حسن عسگري(ع)، حكمت و هدايت و فضائل اخلاقي و دعوت به شناخت خدا و اطاعت از او را مي خوانيم و مي بينيم كه اين گفتار حكيمانه، داراي تحليلهاي اجتماعي و ارزش روحي و تعبدي است.

مجادله مكن، چون ارزش تو از بين مي رود. مزاح مكن چون بر تو جري مي شوند.
به همه سلام كردن و در مجلس پايين تر از مقام خود نشستن، نشانه فروتني است.
از جمله مصيبتهاي كمرشكن اين است كه همسايه انسان، نيكي هايش را سرپوش گذارد و بديهاي همسايه را افشا نمايد.
كليد هر شري، غضب است.
قلب احمق، در دهان او و دهان حكيم در قلب اوست.
كمترين آسايش را در بين مردم كينه توزان دارند.
دوست مرد نادان، در رنج و زحمت است.
جرأت و جسارت فرزند نسبت به پدر در كودكي، موجب نافرماني و عاق شدن او در هنگام بزرگي است.
فروتني، نعمتي است كه كسي به آن حسادت نمي ورزد.
عبادت به زيادي روزه و نماز نيست، بلكه به فكر زياد درباره كار خداست.
هيچ بلايي وجود ندارد، مگر اينكه نعمتي او را احاطه كرده است.
كسي كه برادرش را مخفيانه موعظه كند به او زينت بخشيده و كسي كه او را در انظار مردم پند دهد، با او دشمني كرده است.